עס איז אַ שווער אַרבעט ווי אַ סטריפּער. די ליידיז נאָר ווערן משוגע פֿאַר זיין פּאָץ. יעדער וויל עס האַלטן אין די הענט, עס אַרויסדרייען. שטופּן עס טיף אין מויל אַרײַן. די טאַקע שלעכט אָנעס האַלטן נישט דאָרט. זיי וואַרפן אַוועק די הייזעלעך און שטעלן זייער לאָך אונטער די שווער האָן. און אַלע דעם כאַפּאַנז אין פראָנט פון אַלעמען.
איך האָב ערשט געמײנט, אַז דער זײדע װעט שטאַרבן צום סוף, אָבער עס האָט זיך אױסגעװיזן פֿאַרקערט: ער האָט געפּאַקט דאָס אָרעמע מײדל און אַרײַן אין איר לאָך אױך אַן עמער זרעמען. פֿאַרשטייט זיך, כּמעט די גאַנצע אַרבעט, וואָס די מיידל האָט אַליין געטאָן, אָבער דער זיידע איז אויך געווען אויפֿן שפּיץ: אין יענעם עלטער קענען אַ סך פֿון זיי גאָר נישט באַקומען קיין שווערע. די מיידל זויגט אַמייזינגלי: סוואַלאָוז די גאנצע האָן אָן אַ פּראָבלעם, איך וואָלט באַרען איר זיך!
ווער עס יז לעבעדיק דאָ?